maandag 30 mei 2011

prietpraatje...

Oke.. Nog even een prietpraatje omdat ik daar zo van kan genieten..


"Ooow, tante... mijn trui zit binnenstebuiten.. Wil jij hem weer buitenstebinnen doen.."

Gek op Lukas...

 Zaterdag en zondag hebben we de dagen gesleten bij zus Nienke en zwager/vriend Bas.
Wat een gezelligheid en wat een heerlijke drukte.

Boaz komt de hoek om rennen en roept: "Baby, Kuka, Baby, Kuka." Om vervolgens een dikke kus te geven aan Lukas. Samen in bad, Dekentjes over hem heen leggen, te aaien over zijn buikje en lekker erbij te gaan zitten wanneer hij onder de babygym ligt.











Thirza vindt het ook heerlijk met haar neefje, haren kammen, in bad doen, knuffelen, poppekleertjes aantrekken, zonnebril opzetten, wandelen, foto`s maken, fles geven.. Het kan allemaal niet gek genoeg.
Wat wil je ook met zo`n levende pop. Dan zijn je eigen poppen een paar dagen heel wat minder interessant... En lukas?? Die vindt het allemaal prima, als hij maar op tijd zijn natje en droogje krijgt.

En wij hebben ook genoten, een lekkere bbq, Lukas die is bij een ander in de draagdoek zit, sjouwen over de bunschoter-boeren-beesten-boeldag, terras leggen in de tuin, genieten van klaargemaakte ontbijtjes etc etc.. Kortom het was weer een geslaagd weekend!!

vrijdag 27 mei 2011

27 MEI

Vanuit Marokko volg je de blog dus deze zul je ook lezen..
Er is er een jarig HOERA HOERA dat kun je wel zien dat ben jij... Dat vinden wij allen zo prettig ja ja, en daarom zingen wij BLIJ BLIJ BLIJ BLIJ. Hij leve lang HOERA HOERA, hij leve lang HOERA HOERA . Hij leve lang HOERA HOERA... En... Lang zal hij leven, lang zal hij leven, lang zal hij leven in de gloria in de Glooooo riiii aaaa in de gloooo riiii aaaa... Hieperdepiep.. HOEOEOEOERAAA

Zo toch nog voor je gezongen!
Mijn allerliefste, allerleukste, allerstoerste, allersterkste,  meest geweldige, onwijs-slimme, übergezellige broer is vandaag jarig!!
(ik heb maar 1 broer, dus ik stoot niemand voor het hoofd en voor hem is het niet moeilijk deze superlatieven toegekend te krijgen van zijn zusje.)


Hijmen van harte gefeliciteerd met je 32ste verjaardag!!
Liefs en knuffel van Dianne, Arjan en Lukas

Gewogen en...... te licht bevonden....:(

Daar ga je dan, vol vertrouwen op naar het consultatiebureau.
4400 gram.. Dat is het gewicht dat Lukas moet wegen. Bevel van de kinderarts.
Nou ons mannetje is zeker gegroeid, heel vrolijk, heel tevreden en een echte lachebek. (het huilen vergeten we even...)
met een grote lach ligt Lukas op de weegschaal....
Terwijl hij daar ligt droom ik even weg.. misschien haalt hij wel de 4500!!
"Nou mevrouw,MEVROUW!? hij weegt 4240 gram.."
"uuhm, hoeveel zegt u? 4240... Klopt dat? Zullen we hem er nog eens opleggen? "
Prima, en na nog een weegsessie moet ik me er echt bij neerleggen, zwaarder dan 4240 is ons kereltje niet.
Thuis meteen kinderarts bellen. Uuhm.. hij heeft het NET niet gehaald. nou ja, eigenlijk lang niet...
Na een heel gesprek, overleg met supervisoren en drie telefoontjes verder besluit de vriendelijke man dat we dan toch maar moeten bijvoeden met kuntsvoeding..

Daar loop je dan, portomonnee in je hand, ziel onder je arm.
 Op naar een pak kunstvoeding.. En dan sta je voor zo`n schap.. en dan is er zoveel keus!
Ik vond de keus tussen de borsten nog wel eens lastig en dat zijn er maar twee....
Dan kan ik nu toch NOOIT een keus maken.
Hup,  advies vragen... pakken... betalen en dit moment gaan we niet vereeuwigen op de gevoelige plaat.
Het ligt al gevoelig genoeg!!
Lukas drinkt de fles zo leeg en is net zo tevreden als anders!! Lacht net zoveel en wil nog steeds het liefst in de doek..
Maar zal hij nu ook harder gaan groeien???

woensdag 25 mei 2011

kangoeroe...

Ik ben mezelf niet meer...
Nou, opzich nog wel.
Maar ik denk dat ik ervaar hoe een kangoeroe zich voelt.
Er zit namelijk minimaal 6 uur per dag een klein babytje op mijn buik. In een doek..
En ik maar hupsen door het huis..
En het mannetje slaapt heerlijk door..
Voor zijn voeding moet ik hem wakker maken en dan is hij heel blij en heel gelukkig.
En de mama ook, want dan gaat de doek weer af voor een uurtje..
Het is een echt een jochie wat buidelen heerlijk vindt.
De mama houdt er ook van, maar het is niet altijd even makkelijk.
Ach, zul je denken.. Leg hem dan gewoon in zijn bed. Gaat heus wel slapen.
Nou, dat dacht ik ook.. Maar dat doet hij echt helemaal niet!!
Laten huilen?? Prima.. maar dan huilt hij tot zijn volgende voeding en dat vindt deze mama te lang.
Erbij zitten en troosten. Ook geprobeerd. .. geen effect....
Slapend wegleggen.. Ook geprobeerd maar daar trapt hij zeker niet in!
Overdag krijg ik hem niet in zijn bedje.. `s avonds als wij gaan slapen is er geen enkel probleem.
Ik leg hem in zijn bedje en hij gaat lekker slapen..
Na een nachtvoeding of hele vroege ochtendvoeding is het ook geen enkel probleem..
Zeg maar.. van 22:00 tot 10:00 is er geen enkel probleem! En daarna is het buidelen..en hupsen..
Ja, ik voel me soms net een kangoeroe, maar wel een met heel veel liefde voor haar ieniemieniemannetje!

ps. tips zijn welkom hoor!

dinsdag 24 mei 2011

inspiratieloos.....

Ai.. Ik wist niet dat het zo snel al zo optreden..
inspiratielositus..
Maar ik heb er last..
Dan maar even een foto van een  jochie wat vandaag lekker in zijn hummetje is..
(zolang hij maar niet in zijn wieg hoeft, maar bij mama in de doek..)
hmm.. misschien eens een blogje maken met als titel: Strijd..
Ik voel inspiratie borrelen.
Dat laat ik even flink doorborrelen en ondertussen laat ik jullie meegenieten
van een heerlijk jongetje!


Ieniemieniemacho-mannetje.........



Lekker buiten spelen in de box.... Laat de zomer maar beginnen!!

zaterdag 21 mei 2011

Mijn voorbeeld...

Veel mensen hebben een voorbeeld...
Met name pubers.. Die hebben soms hele kamers volhangen met hun grote idolen..
Ik heb ook een voorbeeld.. wel een die lastig is om aan te kunnen te tippen, maar die zeker het proberen waard blijft.
Mijn voorbeeld komt uit de bijbel. Spreuken 31 vers 10 t/m 31 (nieuwe bijbelvertaling)
Het is namelijk een loflied op de sterke vrouw.
En die sterke vrouw, die probeer ik dagelijks te laten zien. Met hulp. Met hulp van mijn/ onze Hemelse Vader.
Het is zeker een aanrader om het eens te lezen. Ik zal enkele stukjes opschrijven die mij zeker inspireren en waardoor je misschien extra geprikkeld wordt om het eens helemaal te lezen.

Vers 11 en 12
een sterke vrouw, wie zal haar vinden?
Zij is meer waard dan edelstenen.
Haar man vertrouwt op haar en zal daar rijkelijk bij winnen.

Vers 17 en 18
Zij is vol daadkracht, onvermoeibaar is zij in de weer.
Handeldrijven gaat haar heel goed af en `s nachts gaat haar lamp niet uit. (Lukas helpt daar goed bij ;)

Vers 20
Haar handen strekt zij uit naar de behoeftigen, ze geeft de armen hulp.

Vers 25, 26, 27, 28
Uit haar verschijning spreken kracht en waardigheid, de dag van morgen ziet zij lachend tegemoet.
Ze spreekt wijze woorden, wat ze zegt zijn liefdevolle lessen.
Ze waakt over haar huishouding, niets doen is haar onbekend.
Haar kinderen prijzen haar, haar man bejubelt haar.. (wie wil dat nou niet...)

vers 30
Charme is bedrieglijk en schoonheid vergaat, maar een vrouw met ontzag voor de HEER moet worden geprezen!!

Wat een opdracht!!! Wat een taak. Maar wat een schitterende leidraad als je even niet meer weet hoe het moet.



donderdag 19 mei 2011

Help, kwijt!!

Herken je dat, dat je iets kwijtraakt en het niet kunt vinden??
Nou, ik wel... en zeker nu..
Dagelijks raak ik heeeeeel veeeel kwijt maar met het grote verschil
dat ik het juist OVERAL tegenkom.
Ze zeggen dat het van de zwangerschap komt. En dat klopt....
Het zijn namelijk mijn haren.. Ik verlies ze bij bossen!!!
Gelukkig zeggen ze dat het goed komt..

Herken je dit ook??
Dat je heel graag iets kwijt wil raken, maar dat het je maar blijft achtervolgen...
Nou ik wel... en zeker nu..
Steeds word ik ermee geconfronteerd..
Ze zeggen dat het van de zwangerschapkomt. En dat klopt.
Het is namelijk het zogenaamde "Heup/billen vet" Ik raak het maar niet kwijt!!!
Gelukkig zeggen ze dat het goed komt....

woensdag 18 mei 2011

Opvoedprincipes..

Ik wist het helemaal!! Toen ik zwanger was, wist ik precies wat goed zou zijn voor ons hummeltje en hoe ik het wilde...
"nou, wacht maar eens tot het er is..." hoor je dan mensen zeggen.
Nee hoor, eigenwijs als ik ben (sja sorry.) ik wist helemaal hoe ik het ging doen. De opvoeding van ons ukkie was volledig uitgestippeld, ik hoefde het alleen nog maar uit te voeren..
En laat het daar nou net een beetje anders lopen.....

Mijn kindje slaapt vanaf dag 1 in zijn wieg op zijn eigen kamertje... huilen of niet huilen.. Dat leren ze zo.
(mm.. eerst 6 weken tussen ons in geslapen en nog steeds loge op de kamer van papa en mama..nu toch wel in zijn eigen wiegje)

Overdag moet hij/zij gewoon even spelen, knuffelen en hup het bedje weer in..
(na even spelen is het vaak hup de draagdoek in om daar even te slapen)

Een speen?? Zo`n plastic raar ding?? Die komt er bij ons ukkie niet in!! Vroeger konden ze ook zonder.
(uuhm... hij kan eigenlijk echt niet zonder.. zo`n zuigbehoefte heeft hij..)
Zo kan ik nog wel ff doorgaan.. maar dat zou zeker gaan vervelen..

whaaaaaaaa...... waar blijf ik met mijn opvoedprincipes?? Helemaal nergens, mijn moedergevoel heeft het namelijk overgenomen en dat bevalt me eigenlijk nog veeeeel beter!!
Helemaal tevreden met het moedergevoel van mijn mama.

maandag 16 mei 2011

verliefd...

Ik ben weer helemaal verliefd, maar het leuke is het is op twee verschillende mannen...
Veel vrouwen zullen nu denken.. Oei.. Lastig om een keus te maken misschien..
Nee hoor.. voor mij niet.
Ik mag namelijk hopeloos verliefd zijn op allebei mijn mannen!!

Mijn lieve, zorgzame, gezellige man!

Mijn knuffelkontje...


zaterdag 14 mei 2011

Bedankt mevrouw....

Daar ga ik dan maar weer.
Ieniemieniemannetje lekker strak in de draagdoek, mama op de fiets en karren maar.
Naar de winkel nog even snel wat boodschappen doen voor het weekend en het gezellige bezoek wat gaat komen.
Bij elke weg die ik oprij, bij elke bocht die ik neem, bij elke kruising die ik oversteek merk ik het.
ik ben een bezienswaardigheid..
En daar word ik behoorlijk verlegen van..
Nou troost ik mij maar met de gedachte dat ze niet zozeer naar mij kijken als wel naar dat hummeltje op mijn buik.
Eenmaal bij de winkel hoor ik twee mensen praten.
"ooow, zag je dat.. zo`n klein kindje en dan op de fiets..."
"Ja, ik zag het.... gevaarlijk zeg.... Ik zou het nooit doen."

Waar ik het vandaan haalde weet ik nog steeds niet, maar bij het passeren zeg ik: "Het zit heerlijk stevig hoor, mijn mannetje heeft het naar zijn zin en ik heb mijn handen vrij.. Prima te doen!"
Ik loop verder en kijk niet meer achterom..
In de winkel spreekt een mevrouw mij aan.
"oooow, wat een kleintje. Wat een druppie.."
Ik glim: "Lief he mevrouw..niks lekkerder dan dicht bij mama."
"Nou, dat kan ik me helemaal voorstellen.. Dit jongetje zal later nooit kunnen zeggen dat u geen liefde aan hem hebt gegeven. GEWELDIG"

Ik glim, en de enige onzekerheid die er misschien nog zat is bij deze opmerking volledig van de baan.
ik zeg nog snel in het voorbijgaan: "Bedankt mevrouw"

woensdag 11 mei 2011

Gewonnen!!

Ken je ze??
Die jongens van een jaar of 19 tot 25 in een volkswagen golf. Liefst gepimpt......
Hun ruggen hangen vaak krom opzij, hun hoofd schudt mee op de muziek en op hun hoofd dragen ze een petje met een flink gebogen klep (je zal maar last krijgen van de zon...)
En daar sta je dan voor het stoplicht en dan komt er zo`n jongen naast je staan.
Flink het gaspedaal indrukken en naar je kijken.. Het is een uitnodiging. Een uitnodiging wie het snelst kan optrekken..
Ik lach vriendelijk terug in mijn volkswagen polo, ongepimpt.. Mijn rug recht, niks op mijn hoofd en ook niet knikkend op de maat van de muziek achter het stuur..
Nee jongen, ik laat mij niet uitnodigen. Ik verlaag mij niet tot dat soort acties. Toch???
Nou niets is minder waar.. Ik wil het niet laten merken.
Maar mijn ogen richten zich op het verkeer en vooral het stoplicht..
Volgens mij zijn we bijna aan de beurt. Langzaam, heel langzaam rij ik vast iets naar voren.
JA... GROEN.. GASSEN...GASSEN... vol gas spuit mijn autootje weg.. GELUKT!!!! GEWONNEN!!
Adrenaline giert door mijn lijf... verkrampt liggen mijn handen op het stuur.. maar ik geniet!!
daarna word ik ingehaald door een jongen met een kromme rug, schuddend hoofd, pet met kromme klep in een gepimpte volkswagen golf.. Hij kijkt kwaad. Ik lach vriendelijk terug. Mijn hoofd inmiddels weer volledig in de plooi....
het was voor mij geen wedstrijdje.. Toch???

(de keren dat het niet lukt en de auto zelfs afslaat vertellen we maar niet..)

dinsdag 10 mei 2011

Prietpraat

Terwijl we in het warme zondagmiddag zonnetje genieten van een ijsje komt Thirza tot de ontdekking dat haar ijsje smelt waarop ze zegt: "O, nee.. Tante mijn ijsje kwijlt.."
En met het ijsje dat aan het smelten was, smolt ik mee...

Allereerste blog....

Mijn eerste blog is een feit..
Nou moet ik eigenlijk zeggen: "ons eerste blogje is een feit."
Zonder mijn man (Arjan) was deze blog er nooit gekomen.
Ik ben namelijk een behoorlijke digibeet..
Maar goed, alles kan je leren en wie weet wat ik over een poosje met mijn blog kan..

Hij moet namelijk nog verder afgemaakt worden..
Plaatjes erbij.
Blogs met foto`s en filmpjes etc.....

Maar eerst een bak aan inspiratie..
En laat die inspiratie nou vooral tijdens de avond/nachtvoedingen naar boven komen..

We zullen zien wat het wordt.
In elk geval leuk als je meeleest en misschien ook eens een reactie wilt achterlaten..

liefs Dianne