Wat een weertje!!!

Genieten van de zon en de waaiende blaadjes

Wat een heerlijk weertje vandaag.
Als het ventje wakker is wil de mama eerst heel lang gaan wandelen.
Het ventje wordt wakker en de mama doet hem lekker in bad.
Na het badje wil de mama hem een fles geven, maar het ventje wil niet kan alleen maar heel verdrietig huilen en wrijven in zijn oogjes.
De mama besluit dat wandelen nog even uitgesteld moet worden. Neemt voor de zekerheid te temperatuur op van het ventje. Dat blijkt toch wel beetje aan de hoge kant te zijn.
Dus paracetamol en hup slapen weer.

Mama, ik voel me niet lekker...

Na een dikke tuk van 2 uur lang is het mannetje weer wakker en heel wat vrolijker.
Koorts is gezakt en met enkel nog een beetje verhoging hakt de mama de knoop door en besluit lekker te gaan wandelen.
Dit is een groot succes. Samen genieten we van bomen, eendjes en vriendelijke mensen.
Het ventje lacht naar iedereen en breekt menig hart... En vooral die van zijn mama.
Ik ben echt stapelgek en onwijs trots op dat heerlijke lachebekkie van ons!
 Snel doen we nog even een boodschapje, daarbij komen we ook langs de groenteboer(in), die heeft hele mooie aardbeien staan. Daar weten wij tweetjes wel raad mee!!!
Thuis gaan we lekker in de tuin zitten met de aardbeien, en genieten van de zon en deze zomerkoninkjes.
Dan is het voor het ventje weer tijd om lekker te gaan slapen...
De mama gaat nog even verder genieten van het lekkere weertje.

Eendjes kijken tijdens het wandelen..

Hallo allemaaal!

Heerlijke aardbeien...

Weer een beetje groter......

afscheid nemen van het mooie, lieve wiegje

De mama was er helemaal klaar mee. (En toch ook weer helemaal niet.)
Al een tijdje was het matrasje van de wieg niet helemaal meer stevig.
Het ventje sliep er nog heerlijk in, maar eigenlijk vond de mama het niet meer kunnen.
De mama weet het wel, er zijn hele generaties op een matras van karton groot geworden, maar toch..
Elke dag haalde de mama het matrasje eruit om hem flink op te schudden en weer om te draaien.
En vandaag was de mama het helemaal zat!! Het ventje is over een paar dagen 7 maanden....
Dus... tijd voor een ander bedje. Gelukkig hadden we nog een ledikantje op zolder staan, maar die moest nog wel geschuurd en geverfd worden. (en de mama wilde NU iets anders en als de mama NU bedoelt is het ook echt NU)

voor de allerlaatste keer in de wieg slapen....

En ook een matrasje lag al klaar op zolder, maar daar hadden al vier kinderen bij elkaar opgeteld 10 jaar op geslapen.. (de mama ziet zichzelf alweer matrasje draaien en opschudden.. Nee dus....)
De mama pakte de laptop, belde de prenatal en vertelde dat ze er zo aan zou komen. Een ledikantje met alle toebehoren wilde ze hebben en vroeg of dat in voorraad was.
En ja hoor, er was precies nog 1 ledikantje op voorraad. Mooi!!
Met de afspraak dat de mama het dezelfde middag nog op komt halen wordt de telefoon weer neergelegd. En dan gebeurt het....
slik.... slik..... hmm....
Uuuhm.. Arjan.... uuhm.. Dan ligt Lukas straks dus voor het aller aller laatst in zijn wiegje he!
Echt voor het allerlaatst, want dat komt dan echt nooit meer terug..
Wanneer het tijd is voor het ventje om naar bed te gaan.. Maakt mama met een weeïg gevoel in haar buik en toch ook wel een brok in haar keel opnieuw het bedje op, met zijn allereerste lakentje waar hij onder heeft gelegen en dat mooie dekentje wat gelukkig nog op zijn ledikantje past.
Snel het fototoestel erbij en dit aller aller allerlaatste moment in het wiegje vereeuwigen. 
De mama geeft het ventje een dikke kus en die gaat heerlijk slapen. Even twijfelt de mama.
Maar nee, snel springt ze in de auto en sjeest naar de prenatal..
Hup kar pakken.. Ledikantje erop, matrasje erop, hoeslaken, lakentje en wat al niet meer.
Naar de kassa,betalen en wegwezen.
Thuis zet manlief die toch al aan het klussen was het ledikantje in elkaar. En Lukas??
Lukas gaat erin liggen alsof hij niet anders gewend is en valt heerlijk in slaap...
En de mama??
Die vindt het lastig, heel lastig...

Even wennen aan zo`n "groot bed" in je kamertje..Het staat ook wel wijs!

Toch is de mama ook dankbaar dat het ventje zo groot mag worden dat hij in een ledikantje gaat.
En dat er binnenkort een nieuw neefje/nichtje in het wiegje zal mogen slapen.
Allemaal dingen om echt heel dankbaar voor te zijn. En dat is de mama ook zeker..
maar toch.. ook dit komt nooit meer terug.
Gelukkig hebben we de foto`s nog........

Voor de allereerste keer in je ledikantje

Onze trots!!!

Onze heerlijke lachebek!! van `s morgens vroeg tot `s avonds laat!!!!

Weer gezellig met z`n drietjes....

Weer thuis op je speelkleed

Na een behoorlijk hectische week, waarin Lukas door flink veel familieleden is verzorgd en geknuffeld.
Moesten de papa en de mama wel wennen om een week (5 werkdagen) zonder hun vrolijke ventje door te brengen.
Oke.. Eerlijk is eerlijk. De papa heeft het waarschijnlijk wel wat zwaarder gehad, want die zat de avonden en nachten alleen terwijl de mama aan het genieten was van een onwijs leuk, gezellig kamp met de kids van school.
Wat is er dan heerlijker om met wallen tot op je knieën, een stem die rauw, schor en nauwelijks nog te volgen is allebei je mannen te begroeten die op dat moment allebei bij de opa en oma zijn.


stoeien en gekdoen met papa

Wanneer je dan neerknielt naast de kinderstoel en je ineens twee handjes op je gezicht voelt en je echt geknuffeld wordt door dat heerlijke kleine ventje, ben je opnieuw helemaal verkocht, weet je heel goed wat je de afgelopen dagen gemist hebt en geniet je dubbel en dwars!
Het mannetje straalt en blijft maar knuffelen en kussen met zijn mama. En de mama geniet!!!
Ook mijn grote, lieve, geweldige zorgzame vent geeft me een knuffel en een kus en vertelt mij dat ik gemist ben thuis.
                                         En dat voelt goed. Heel goed!

En nu?? Nu zijn weer thuis, met z`n drietjes.
Genieten intens van elkaar. We nemen overal uitgebreid de tijd voor. Vergeten even alles om ons heen en genieten van ons eigen huisje!

Aan iedereen die afgelopen week veel op onze lekkere lieve schat heeft gepast.
Duizendmaal dank.. En nu doen we het weer lekker zelf!

eindeloos knuffelen met mama
uuhm.. Waar ben je mee bezig op het moment van de foto Lukas??

Genieten van dat heerlijke lachje

lekker lang in het grote bad met heel veel schuim!!

ons beschuimde sjuumpie!

Lezen

Genieten van mooie plaatjes..

Het was zover....
De mama vond dat ze lang genoeg had gewacht en is afgelopen vrijdag begonnen met het "echte voorleeswerk"
Niet zomaar een boekje kijken, scheuren, verkreukelen, opeten, voelen etc.
Maar echt van de woorden zinnen maken en van de zinnen een verhaaltje.
Een verhaaltje dat beeldend wordt gemaakt door mooie duidelijke plaatjes.
De mama wil niks liever dan dat het zoontje later heerlijk in een hoekje van de bank kruipt met een lekker boek.
Of in de winter tegen de kachel kruipt, met een lekker fleecedekentje een zacht muziekje op de achtergrond en dan genieten van al die mooie scenario`s die schrijvers zo mooi kunnen neerzetten.
Woorden, zinnen, verhalen, complete gebeurtenissen die in het hoofd van het zoontje tot leven komen.
En dat de mama bezig is en af een toe een lach hoort omdat het zo grappig is wat het zoontje leest.
Of dat het heel stil is en de ogen van het zoontje over de bladzijde vliegen omdat het zo spannend is en hij heel snel wil weten hoe het verhaal verder gaat.
Of die hele diepe zucht als je opeens erachter komt dat het laatste hoofdstuk, de laatste zinnen en het allerlaatste woord zijn gespeld. En dat het boek toch echt uit is, dat je terug moet komen in de realiteit, dat het zoontje opstaat naar de mama toe loopt en zegt: "Mam, dat was echt een spannend boek joh!!"

En omdat te stimuleren kruipt de mama nu af en toe met het zoontje in de schommelstoel, pakken we er een Nijntje boekje bij en we genieten samen van de plaatjes en de zinnen... Het zoontje zit heel stil, kijkt en luistert verwonderd.. En als het boekje uit is, pakt hij het met beide handjes en wil het dan alsnog verscheuren, opeten, verkreukelen etc..

Toe maar ventje.. Geniet er maar van.. En terwijl het zoontje het boekje nog een keertje op zijn manier "leest" bedankt de mama Dick Bruna voor al die mooie boekjes!

LIEF!!!

100% voor jou!!!

Omdat de mama het de komende weken heel druk heeft met van alles en nog wat.
Allemaal erg leuke, drukke, gezellige, iets minder leuke, spontane en ingeplande activiteiten waarin het zoontje helaas niet zo heel veel voorkomt, zijn vandaag en morgen uitgeroepen tot 100% Lukas dagen.
En we genieten volop!!!
Heerlijk wandelen, knuffelen, spelen, rollen, zingen, voorlezen en voorgelezen worden, badderen, gemasseerd worden en natuurlijk mag het foto`s maken niet ontbreken!!! hmm, toch ook nog maar een plaatje schieten van ons samen.....
Als het ventje even zelf speelt in de box, legt de mama het snel weer vast om dat heerlijke bekkie te vereeuwigen..

Kiekeboe, ik lig weer op mijn buik!!!

vol concentratie labeltjes pakken

Lekker knuffelen met Nijntje....

Kleine, grote wildplasser

De papa en de mama wisten het al lang....
Onze kleine man is een echte wildplasser.
Zodra de luier afgaat is het negen van de tien keer raak.... Meneer spuit vrolijk in de rondte en alles zit onder de plas... Gelukkig kunnen we alles snel weer schoonmaken dus is er niet zoveel aan de hand, maar o wat is het soms irritant...
Zo ook vanmorgen.
Lukas komt na een heerlijk vrolijk spetter bad eruit en ligt kraaiend, lachend op het aankleedkussen.
De mama droogt hem af en wil hem nog even lekker insmeren met bodylotion. Meestal doet de mama dat met een luier om, want ze weet dat ze hiermee natte taferelen kan vermijden. Maar ja... Zonder luier smeert veel lekkerder....
toch maar een keertje zonder. Als de mama net de lotion op de handen heeft, schiet er een piemeltje de lucht in en een grote boog plas spuit omhoog... Het kan niet anders dan dat het mannetje er opzettelijk flink druk achter zet, zodat het een mega plas met omhaal wordt...
Nou was die omhaal niet heel handig, want het ventje spuit zijn eigen koppie nat. Daar schrikt hij zo van dat hij spontaan stopt met plassen. De mama maakt snel het bakje open van de doekjes en pakt een doekje... Maar dan ziet de mama opnieuw een straal en je zult het niet geloven maar de straal beland exact in het open bakje van de doekjes.... En het kereltje heeft dikke schik!!!!
Oke.. .Positief blijven, de mama gaat straks op zoek of hier ook kampioenschappen voor zijn, want dan geeft de mama vandaag nog haar talentje op..
Maar nu eerst hup alle natte zooi in de was, boel snel schoonmaken, ventje weer in bad, aankleden (idd zonder in te smeren!!!) en in bed.... (Nee, niet voor straf.. gewoon omdat het bedtijd is!!)

Whaaaa, lekker in de rondte spuiten, mama ruimt het wel op!!!

De hort op...

De mama en het zoontje hadden zin in een feestje. En dat kwam goed uit want Tiekje was gisteren jarig.
Dus gingen de mama het feestje compleet maken door met de trein naar Zwolle te gaan en flink te wandelen naar de trein toe en daarna van de trein naar Tiekje.
Al wandelend bedenkt de mama zich dat het best ingewikkeld gaat worden om de wagen in de trein te krijgen, maar net zo snel als de gedachte bij de mama opkomt, zo snel verdwijnt tie ook weer.. Er is echt wel iemand die even kan helpen tillen. Geen probleem.
De mama en het zoontje komen precies op tijd bij de trein. En zoals de mama wel gewend is bij de trein, duwen de mensen elkaar naar de deur toe, bang dat er absoluut geen plekje meer zal zijn.
Geduldig wacht de mama tot de mensen uitgeduwd zijn, maar tot haar verbazing denkt echt iedereen alleen aan zijn eigen hachje! Sommige struikelen haast over de wagen maar niemand die bedenkt dat het voor mij best een groot ding is om even in de trein te tillen..
Ach, dan maar even naar de conducteur, die kijkt me aan alsof ik dat niet even zelf kan doen.
Nee, sorry meneer de conducteur dat gaat mij  niet lukken.
Uiteindelijk helpt hij en zitten we in de trein, Lukas weet niet waar hij kijken moet, maar vindt het helemaal leuk. Tot het fluitje gaat en de deuren piepend sluiten. Hij komt los uit de wagen en schrikt zich echt een ongeluk. Gelukkig blijft de mama heel hard naar hem lachen en besluit het ventje dat het misschien toch wel oke is wat er gebeurd.
Wanneer de trein in Zwolle is, is het wederom duwen en persen om eruit te kunnen..
De mama wacht geduldig en bedenkt dat dit misschien ook wel alleen te doen is.
Dan staat er ineens een onwijs grote, zwarte gangster in de wagen te turen...
pet op, wijde, grote broek en echt heeeel groot en heeeel zwart. En daar krijgt de mama altijd een beeld bij.. Die hebben in de grote wijde broeken toch wapens en andere dingen. En ze zitten ook niet in de trein naar Zwolle om hun studie daar te volgen. Nee, dit is tuig.. ja toch???
Totdat hij zijn mond open trekt. "U, mevrouw hebt schatje.. Lief jongen"
Ineens straal ik van oor tot oor. "Ja meneer, het is inderdaad een heel lekker mannetje."
Dan vraagt hij: "Gaat lukken uit trein? Ik jou helpen!!"
"Heel graag, dat zou erg fijn zijn....."
En hij helpt mij vriendelijk uit de trein, zwaait nog even naar Lukas, knipoogt naar mij en is verdwenen.
Wat nou "Vieze, grote zwarte" nee vooor mij was het absoluut: "geweldige grote zwarte knuffelbeer" BEDANKT.

joehoe voor het eerst in de trein

Als mama klets met vriendinnen speel ik wel met mijn vriendinnetje: Joan