woensdag 30 november 2011

ontwikkelingen..

Lekker wakker worden met een boekje in je badjasje
Wat gaat het hard met ons kereltje.
Hij gaat van heel vrolijk naar super vrolijk.
Van geen tandjes naar twee tandjes.
van tijgeren naar nog net niet kruipen...
Van liggen in de box naar zitten en soms zelfs even staan, want dat vindt de kleine man helemaal stoer! (trekt zich nog niet zelf op..de mama zet hem neer)
van wankel zitten naar behoorlijk stabiel..(de fiets staat al bij de fietsenmaker voor een wijs zitje voorop de fiets..)
van Bumba wel leuk vinden tot groot fan zijn van dit grappige clowntje..
Zie ik daar eten??
van boef, naar ontzettend grote boef.
van een krappe negen maanden warm dobberend in de buik bij mama naar 9 maanden in de armen bij mama..

en voor ons?
Van intens genieten naar nog steeds intens genieten.
van houden van, naar zo mogelijk nog meer houden van!!
Kan iemand mij uitleggen hoe dat optrekken werkt?



Bijna droog pap, zullen we zo wandelen?

Bumba kijken....

twee!!

En toen waren er al twee!!!

vrijdag 18 november 2011

Voor alles is een tijd.. Toch Lukas????

Na heerlijk gespeeld, gestoeid, gezongen, gelezen, gevlogen, gewandeld, gegeten en gedronken te hebben, is het tijd om te gaan slapen voor de kleine man.
Omdat we overdag steeds vaker oefenen met de armpjes uit de zak deden we dat vandaag ook weer.
Maar de mama bleef maar herrie horen van boven. Heel gezellige herrie, een lachend ventje, een muziekdoosje wat keer op keer tegen de spijlen van het bedje gegooid wordt, geklets en gegiechel.
Na een tijdje besluit ik toch maar even te gaan kijken. Want dit is heel leuk en gezellig, maar ik had eigenlijk bedacht dat de tijd om te gaan slapen toch echt gekomen was.
Eenmaal boven wordt mij duidelijk dat Lukas daar heel anders over denkt.....
Met rode wangen, een schaterende lach, dekens flink door elkaar, kereltje achterstevoren in zijn bed tref ik hem aan. Nadat we samen nog even flink lachen, besluit ik om zijn armpjes in te pakken en de boef recht te leggen.
En het kereltje?? Schurkt tegen zijn knuffeltjes aan en geeft zich volledig over aan de slaap.

Slaap lekker, lief, ondeugend, lekkerbekkie!!

Ja mam, voor alles is een tijd, maar de tijd van slapen is voor mij duidelijk nog niet gekomen!!

De eerste is erdoor!!!

Na een lange tijd is het zover..
Lukas is bijna negen maanden en zijn eerste tandje is door!
gisteren was er eindelijk een klein wit randje te zien in zijn onderkaakje..
En vandaag lijkt het erop dat nummer twee er ook maar meteen aankomt.
Helemaal zonder slag of stoot gaat het niet. Gelukkig kan papa heel goed troosten wanneer Lukas last van zijn doorkomende tandjes heeft.
Papa kan troosten als de beste!
Sja en nu de foto nog.. Er zijn er al meer dan genoeg geschoten, maar daar is toch echt geen tandje op te zien. Ons lachebekkie lacht dat het een lieve lust is, maar op het moment van de foto weet hij het te presteren dat het tandje er maar niet op komt. Na een hoop gekke bekken, oer-geluiden, koprollen, apen-imitaties, nog meer mislukte foto`s. Is het na een kwartiertje gekte toch echt gelukt. Het tandje staat erop.
(En nu maar hopen dat er niet al te veel mensen door de ramen naar binnen hebben gekeken ;)
Het eerste tandje is een feit bij onze boef!

donderdag 17 november 2011

Kijk is wat ik kan....

Gewoon even kijken en heel erg genieten......
We houden van dat heerlijk gezellige mannetje!!!

Kom maar op met de winter.....

Lukas heeft een hele wijze, zilveren, warme, stoere voetenzak in de wagen.
Een lekkere warme winterjas, een hele wijze muts.
Dus wij kunnen de vrieskou trotseren en weer uren samen wandelen.
Heerlijk.....
Lekker warm ingepakt......

vrijdag 11 november 2011

11 november (11-11-11)

De dag van Sint-Maarten..
Ik ben er niet mee opgegroeid.
Maar hier.. in het rustieke kampen op ons gezellige pleintje...
Hier slaat menig kinderhart vanavond het dubbel aantal slagen.
Zingen, hand ophouden, glimlachen, netjes bedanken...etc etc..

Ik vind het geen bijzonder iets. Sterker nog eerlijk gezegd vind ik het onzin.
Oke... er is crisis, dus hoe handig is het dan om zelf niet thuis te zijn, geen snoep uit hoeven delen, maar
wel de allergrootste backpack meezeulen om snoep bij anderen te gaan halen. althans je kinderen..
En dat vind ik nou net weer wel heel leuk van Sint-Maarten. DE OUDERS!!!
Elke keer als de deur open gaat zie je ander gedrag bij ouders.
Ding dong..
Kind krijgt een duwtje in de rug.. "Toe dan, zingen!!" kindje zingt met trillende stem neemt snoep aan met een bevend handhe en smeert hem zo snel mogelijk. Het type kind wat straks blij is met alle snoep, maar die nu niet weet hoe die het heeft, omdat hij/zij dit eigenlijk niet durft. Elke keer dat duwtje in de rug nodig heeft.
En de ouder? Wat zal die denken? Hup, over die drempel en zingen jij. Dit hoort erbij.




Ding dong....
Ik kijk en zie een tas voor de deur. en daarachter nog een klein ukkie. Moeders staat er met een brok in de keel achter. Kindlief begint te zingen, moeders smelt..moet traantje wegpinken. Geeft mij een blik van: Echt een schatje he!! Dat ze dit al kan.. Zo klein en dan al zingen.
Ik denk bij mezelf. Echt zielig. Zo`n klein kindje zooooo`n grote tas.. Hopelijk helpt straks de mama met tillen.

Ding dong....
Groep kinderen voor de deur, groepje ouders erachter. Kopje koffie in de handen..
Kinderen zingen haast canon zo ongelijk. Steken voordat het laatste woord gezongen is de handen al naar voren. Ik geef braaf een snoepje. En dan komen de ouders: "jongens, wat zeggen jullie dan!!"
Ik krijg een blik toegeworpen van. Goed he.. Voor ons is het echt niet alleen snoep schooien, we maken er een opvoedkundig iets van!!



Ding dong.....
Hee. Wat leuk.. 3 kinderen helemaal alleen. Wat leuk. Ze zingen mooi, de kleinste mag van de grootste het eerste snoepje pakken. heel netjes, heel beleefd bedanken ze.
Wat goed denk ik. Ouders die thuis opvoeden en dan hun kinderen ZELF het "feest" van Sint-Maarten laten vieren. Maar dan lopen de kinderen weg en bij het muurtje zie ik ze hun snoep ergens ingooien.
Hu?? daar staat toch geen bakje?? en dan zie ik het. Moeders staat met een enorme tas achter het muurtje, laat zich niet zien. is dit dan misschien zo`n ouder van "als ik hun niet zie, zien ze mij ook niet??" ik kan er eenmaal binnen in elk geval hartelijk om lachen.

Ding dong..
Een meisje samen met haar vader. Trots vertelt de papa dat zijn dochtertje de lampion helemaal zelf gemaakt heeft. Oke, eerlijk is eerlijk het is echt een mooie lampion. maar........ Kan een kindje van hooguit 2 en een half jaar bij de papa op de arm dit zelf maken??? Ook de papa heeft een lichtje in de vorm van een sigaret. hmmm ik word er niet heel enthousiast van. Vriendelijk vraag ik of de papa ook een snoepje wil. Hij moet tenslotte en een zak snoep en een kind zeulen en dan tussendoor ook nog roken. das druk!!!!!


Ding dong..
Opnieuw een groepje kinderen, ouders staan een stukje verder naar achter. Glimlachen vriendelijk naar mij. Kinderen zingen leuk. Ik hou de schaal met snoep voor en dan gebeurt het.
een klein mannetje van een jaar 4 grijpt in de schaal en neemt in plaats van 1 reepje minimaal 3.
Zuslief signaleert dit ook en roept broerlief terug die ondertussen snel met de buit naar mama gevlucht is. Ik ga er vanuit dat de mama de klein telg terug zal sturen. Maar niets is minder waar. Moeder zegt tegen haar dochter dat ze haar mond moet houden en dat ze op moet schieten zodat ze weer verder kunnen. Ik sta versteld over dit ongelooflijk asiociale gedrag. Nou, laat ze er maar gelukkig mee zijn.

Ding dong...
4 pubers voor de deur. 2 jongens 2 meiden.. Buiten het lichtgeven van hun lichtjes geven de verliefde vonken die overspringen ook het nodige licht. Wat een pubers. Grappig..
Ze zingen nauwelijk maar kijken alleen maar naar elkaar en wat de ander doet.
Ik geef ze maar snel een snoepje, kunnen ze straks verliefd naast elkaar zitten en snoepjes delen.



Zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar dat doe ik maar niet.
Sint-Maarten.. ik heb er niks mee. Zingende kindjes.. ach, ik vind het wel schattig.
Maar die ouders. HOOGST INTERESSANT!!!

zaterdag 5 november 2011

Dikkertje dap.....

Ons ieniemieniemannetje is een echt dikkertje dap aan het worden...
(benieuwd wat de kinderarts er over een paar weken van zegt.)


vrolijkerd

vrijdag 4 november 2011

sssst... hij slaapt!

Wauw, wat lief!!! smelt...
De mama wilde het weer eens proberen.
De inbakerzak
Het ventje op bed leggen, en dan de armpjes uit de inbakerzak. Het is al vaker geprobeerd, al veel vaker.
Maar dan ging het ventje niet slapen. Huilen, huilen tot de armpjes weer lekker ingepakt waren, dan ging hij heerlijk slapen.
De mama had het ventje lekker in bed gelegd en zoals altijd pakte hij meteen zijn knuffeltjes.
Elke keer worden ze afgepakt omdat de armpjes dan ingepakt kunnen worden.
Nu zei de mama: Weet je wat grote vent..Hou jij je knuffeltjes maar lekker vast en dan ga je gewoon zo slapen. Nog een dikke kus en tot straks."
Het ventje lacht naar de mama, begrijpt er niets van en begint te spelen met zijn knuffels en het muziekdoosje.
Beneden hoort de mama hem kraaien en pret hebben.
Stilletjes denkt de mama al dat het helemaal niets gaat worden, maar dan is het ineens stil. Heel stil.
Dat kan niet goed zijn. De mama vliegt naar boven en gaat op het kamertje kijken en dan?
Dan moet de mama even slikken. Ze ziet haar mannetje heerlijk slapen. 2 dikke mollige knuistjes steken boven de deken uit. 1 knuffeltje ligt verdwaald op het dekentje de ander strak tegen het hoofdje.
Kijk dan toch.. Hoe lief!!! Die handjes!! Wauw!! Dit is zoo wijs.
De mama staat nog een hele tijd te kijken en bedenkt zich dan ineens dat dit voor het eerst in 7 maanden is dat het ventje zonder in te bakeren slaapt. Dat moet natuurlijk meteen vereeuwigd worden. De mama trekt een sprintje naar beneden en weer terug en legt het mooie ventje vast op de gevoelige plaat. Dan gaat de mama naar beneden om dit meteen te verwerken in een blog, zodat ze het nooit zal vergeten. Vooral die knuistjes... smelt..



(en nu ik net klaar ben met mijn blog besluit de kleine man wakker te worden...ai.. het vraagt dus toch nog wat extra oefening.. Maar dat is helemaal niet erg!!!!!)
Die lekkere mollige knuistjes.. LOVELEY!!!

Tijgeruuuuh...

En ook het tijgeren gaat sneller en sneller.
Wat is er nu leuker dan heerlijk de ruimte nemen in de kamer, je tractor een duw geven en er weer achteraan tijgeren..
Het filmpje is niet helemaal scherp...ach, hij blijft erg  leuk!

donderdag 3 november 2011

zitten...

Jaaaa, het zitten gaat steeds een beetje beter.
Er moeten nog wel kussens bij maar oefening baart kunst!
Lukas zelf vindt het echt leuk als hij even zittend kan spelen.
Grappig om te zien.

Lekker gek en vrolijk!

goedemorgen vrolijkerd!!!
Wat is het genieten wanneer je `s morgens wakker wordt van een kletsend jochie.
Wat is het genieten wanneer je hem uit zijn bedje haalt dat hij lacht.
Wat is het genieten wanneer je met hem speelt hij gek en vrolijk doet.
Wat is het genieten van dat heerlijke eigenwijze, boevige, vrolijke bekkie.
Wat voelen we ons trots wanneer "vreemde" mensen het zo`n vriendelijk jochie vinden.
Wat is er diepe dankbaarheid voor dit onwijs grote cadeau dat ons is toevertrouwd!!



Whaaaaaa LOL!!!!

Ik vind het LEUK!!!!!!!!!!!


Spetter, pieter, pater... ik kom een druppel later.

Lekker boevenkoppie!

woensdag 2 november 2011

foto...

Wat genieten wij intens van ons ventje die nu zo lekker in zijn vel zit.
Wat een zegen en wat zijn we dankbaar!
Op het moment ben ik druk bezig met een fotoboek en dan komen er veel foto`s langs. Heel erg veel.
En er zijn echt heel veel foto`s van Lukas in de draagdoek.
Wanneer ik die foto`s dan zie mis ik het toch wel.
Lukas strak tegen mij aan, zijn hoofdje tegen mijn hart.
Heerlijk slapend, of wiegend bij me.
Ondanks dat het in die periode met het ventje zelf echt niet goed ging, hebben we er toch van genoten.
En zeg nou zelf.. Dit ziet er toch ook heerlijk uit!!!
Heerlijk lief mannetje!!!