zondag 29 april 2012

Ik ben van hem en mijn lief is van mij!

Vandaag alweer twee jaar getrouwd, met de mooiste, liefste, zorgzaamste, gezelligste en meest geweldige man. Lieve schat, ik hou van jou!

zondag 22 april 2012

`t Is een bijzonder kind en dat istie!!

Tussen de rollende donder de flitsende bliksem en de striemende regen is het af en toe droog.
De zon laat zich op de droge momenten ook meteen zien.
En dat is wat we willen, want binnen spelen is heerlijk maar elke dag moeten we er in elk geval 1 keertje uit om een frisse neus te halen en andere dingen te zien en te doen.
Als we tussen de buien door lekker gaan fietsen zien we lammetjes die bij hun mama drinken,koeien, paardjes, vogels, zwanen en tractors en laat Lukas van die laatste nou het meest enthousiast worden.
Dus fietsen we een stuk langs boerderijen waar steeds weer tractors te zien zijn.
Als we weer thuis zijn, begint Lukas te wijzen en te roepen: "tie, tie, da, da, tie!!"
Steeds harder gaat zijn stem en hij duwt zich zo hard hij kan uit zijn stoeltje.
Ik begrijp hem niet, mijn ogen volgen zijn wijzende vinger.
Ja, ik kan niet anders dan toegeven dat die toch echt naar de zandbak wijzen.
"Bedoel je de zandbak Lukas?? Wil je in de zandbak spelen??"
Lukas krijgt een grote lach op zijn gezicht en wijst vrolijk en heel bewust toch echt de zandbak aan.
Lachend haal ik hem uit het stoeltje en zet hem bij de dichte zandbak neer in de verwachting dat ik hem net toch echt verkeerd begrepen heb. Maar niets is minder waar, hij begint aan de deksel te duwen en te trekken. Langzaam en met enige voorzichtige aarzeling haal ik de deksel eraf.
Lukas laat zich op zijn knieĆ«n vallen en pakt het schepje en schept er vrolijk op los, in het zand!!
Het is dat ik er zelf bij sta en toch echt niets anders kan dan dit geloven, maar bijzonder is het zeker!
Wanneer we een paar dagen terug er langs liepen was het nog huilen en weglopen en nu zit hij tussen de alweer neerkomende regendruppels te spelen!!
Voorzichtig zet ik hem in het zand en hij speelt vrolijk verder. Oke, er moet nog niet teveel zand aan zijn handen komen, maar toch. hij zit in de zandbak en vindt het leuk!
En wij? Wij lachen erom. Tot de regen meer door lijkt te zetten en we naar binnen gaan.
Ik til Lukas uit de zandbak en doe hem dicht. Leverde dit eerst nog een tevreden, blij en vooral opgelucht jongetje op nu zorgt het voor een driftbui eerste klas.
Met een huilend en kronkelend jongetje op mijn arm, een rollende donder op de achtergrond, striemende regen tegen de ruiten, fluister ik in zijn oor.
"Goed zo, grote vent, zie je wel dat zand heel leuk is!"
Tadaaa ik zit in het zand....






"zomaar" een zondagmiddag tafereeltje.

De hagel en de regen slaat tegen de ruiten. Als je stil bent hoor je de wind door de roosters waaien.
vol verwachting kijken naar papa.....
Binnen is het droog en gezellig. Koffie op de tafel, speelgoed uitgespreid op de vloer, een sfeerverhogend muziekje op de achtergrond.
Op de bank geniet ik van een mooi boek, maar ik kom er niet in.
Vlakbij mij hoor ik geluid, heerlijk huiselijke herrie.
Een papa die met zijn zoon speelt. Een klein jongetje wat naar zijn vader kijkt, met hem mee speelt en lacht.
Ik wil niet eens meer in mijn boek duiken. Ik pak het fototoestel en probeer het zoveel mogelijk vast te leggen. Niet te veel en niet te lang.
Deze momenten wil ik beleven, helemaal!! en niet alleen via het schermpje van het toestel.
Ik wil de beelden op mijn netvlies zetten, de heerlijke geluiden opslaan in mijn hoofd.
Heel bewust observeren en kijken naar dat mooie, kleine lijfje.
Heel bewust observeren en kijken naar de trotse en genietende ogen van mijn man.
Heel bewust observeren en kijken naar de chemie tussen "mijn"mannen.
Ik hou van ze.....
Lopen naar papa...
Vliegen!!!!!!
Knuffelen....





Wauw!!! Dit maakt me trots, heel erg trots!!

                

donderdag 19 april 2012

klimmen maar...

Al een tijd klimt Lukas de trap op, en wordt hij heel driftig en kwaad als hij er niet op mag en we hem in de kamer neerzetten.
Maar als je naar bed toe moet, of we gaan naar boven toe dan mag Lukas zelf de trap opklimmen.
En dat is leuk, heel leuk!





dinsdag 17 april 2012

Onze dikke boef!!!

Helemaal mijn hart verloren aan dit lieve, ondeugende, boevige, stralende kereltje!!
Lieve Lukas, We houden van je!!


maandag 16 april 2012

stofzuiger...

Als de papa (ja, de papa want die bedient de stofzuiger hier het meest) de stofzuiger uit de kast haalt, weet Lukas niet hoe snel hij erbij moet komen. Hij grijpt zich vast en kruipt mee.
ademhalen lukt nauwelijks als de stofzuiger in je gezicht blaast, je haren gaan er recht van overeind staan, maar het is leuk, superleuk!!!




zondag 15 april 2012

Die auto blijft leuk..


4 maanden en twee weken..
13 maanden en twee weken..






Spelen....


Boekje lezen...
De ene dag gaat het beter dan de andere dag, maar over het algemeen kan Lukas heerlijk zelf spelen.
En op die momenten geniet ik heel erg van dat heerlijke mannetje.
Een kleine ontdekker die druk kan zijn met vanalles en nog wat, maar de auto`s en de boekjes zijn op dit moment grote favoriet, o ja... En niet te vergeten de stofzuiger!!!
Hij is vanalles aan het ontdekken en als ik niet oplet haalt hij tassen leeg, smijt mooie spulletjes op de grond, plukt en proeft bloemblaadjes en is in een mum van tijd op zolder. Een grote grijns siert dan dat lekkere bekkie. En als de mama even genoeg heeft van het 100% alert zijn, zet ze zoonlief in de box, waar hij verder speelt of we springen op de fiets en fietsen lange stukken langs beesten en speeltuintjes.
We genieten volop van ons kereltje wat heerlijk aan het spelen, ontwikkelen en ontdekken is.
overal tussen en onderdoor kruipen.
blijven oefenen met lopen. (gaat steeds beter..)





Kijken naar een klussende papa.


Achteruit lukt al, vooruit is nog even oefenen.
Nog een paar centimeter groeien en dan komt
dat helemaal goed! Leuk is het al wel!


Jaaa... I like cars!

donderdag 12 april 2012

Tie, tie, tie!!! Da, da tie!!

Bij elke maaltijd is het raak. Lukas ziet vanalles staan en wil het hebben!!
met een uitgestoken vingertje wijst hij het aan en roept: "Tie, tie, tie"
Sommige dingen mag hij hebben en sommige dingen niet. En sja.. dat kan best lastig zijn als je 1 jaar bent, temperamentvol en heeeeel graag je zin wil hebben.
Als iets niet mag, gaat Lukas vanalles inzetten om het toch te krijgen.
Dit is hem echt nog nooit gelukt, maar hij blijft volhouden. Gelukkig is hij nog wel makkelijk af te leiden en dan zie je dat er helemaal niets aan de hand was.

woensdag 11 april 2012

zandbakperikelen...

De mama had het helemaal bedacht. Er zou voor het zoontje een zandbak komen.
Na wat gezoek kregen we van een lief vriendinnetje een zandbak, die ze nog langs kwam brengen ook.
De mama was helemaal enthousiast en belde direct de papa op, zodat die meteen zand mee kon nemen.
Zo gezegd, zo gedaan.
Na wat gezoek op zolder en in de schuur vond de mama nog wat leuk, gekleurd speelgoed voor in de zandbak.
Vol trots zet de mama de zandbak `s avonds helemaal speelklaar.
Met het dichttrekken van het gordijn, spiekt de mama nog 1 keer naar die leuke bak vol met zand en kleurige speeltjes...dan kruipt ze lekker op de bank om naar Piet te luisteren of het weer morgen ook gaat helpen om er een topdag van te maken. En ja hoor, Piet beloofd mooi weer!!!
met een brede glimlach denkt ze aan de dag van morgen, ze ziet zichzelf al heerlijk in een lekker stoeltje in de zon. Zoonlief in de zandbak met al het leuke speelgoed. Zucht... nog 1 nachtje slapen.......

Morgen..... dan heeft het zoontje een hele leuke verrassing!! Lekker in het zand spelen.
Eindelijk is het middag, de zon doet zijn werk. De mama trekt het zoontje een zomerjas aan en loopt zelf heerlijk in een t-shirtje. De zandbak wordt geopend en de mama roept: "Tadaaaaaa  voor jou!!!"
Het zoontje glimlacht vriendelijk en kruipt naar de zandbak. Als zijn handjes in aanraking komen met het zand is de glimlach ineens verdwenen en het zoontje ook.
Al jammerend en wapperend met zijn handjes probeert hij zover mogelijk bij het zand vandaan te komen.
De mama is nog steeds vol vertrouwen. Tuurlijk, hij moet even wennen en dat is geen probleem.
Maar na een poosje proberen met de trein, een schepje en nog veel meer...besluit de mama gewoon even door te pakken. Hup in de zandbak met het zoontje en de mama blijft heel vriendelijk lachen en eindeloos herhalen dat dit echt super leuk is.
Nou, de mama kan het blijven zeggen maar zoonlief denkt er toch echt anders over. Handjes duwt hij stijf tegen zijn lijfje en zijn beentjes moeten allebei in de lucht om dat zand maar zo min mogelijk aan te raken. Maar ja, dan val je om.. Dus dan vliegt het ene beentje in de lucht en dan weer de andere. Dit alles met handjes die stijf tegen het lijfje aanzitten en een jammerend stemmetje wat wil zeggen: "Mam, please haal me NU uit deze vreemde substantie, MAMA NUUUU!!!"
Dan geeft de mama het op en besluit het de volgende dag weer te proberen.
Samen spelen ze lekker buiten met een bal en genieten allebei, maar morgen...... dan zal het zoontje er weer aan moeten geloven. Dan komt het vast goed. vast!
Ik wil hieruit!! EN SNEL!!!!!

Opnieuw is er een heerlijke zonnige dag aangebroken, als de mama en het zoontje naar buiten gaan pakt de mama vol frisse moed de deksel van de zandbak.
Het zoontje verstijfd bij het zien van zijn overenthousiaste mama, en die gekke blauwe bak waar die vreemde zooi inzit. Dat wil het zoontje echt niet. Hij zet het meteen op een huilen.
Snel duwt de mama de deksel erweer op en het zoontje stopt met huilen. Opgelucht kijkt hij de mama aan.
De mama twijfelt of die uitbarsting nou echt van die zandbak kwam dus tilt ze nog eens die deksel op, en opnieuw begint het zoontje te huilen. Zodra de deksel erweer opvalt is het zoontje weer stil.
hmmm.... we laten het maar even voor wat het is, pakken een kleed, de garage en de auto`s en spelen heerlijk buiten tot het te fris wordt en het zoontje moet gaan slapen.

Kijk mam, dit vind ik wel echt leuk!!

 Een paar weken later gaat de papa het toch nog even proberen. Voorzichtig met het zoontje aan de hand probeert hij hem zover te krijgen dat met zand spelen echt heel leuk is.
En hoe dat ging??... filmpje zegt genoeg toch??!!!

maandag 9 april 2012

Eindelijk op film!!!

Na vele pogingen is het eindelijk gelukt!!
De eerste stapjes op film!!! JOEWIEIEIEIEIEIE!!!



zesde ziekte...

Maandag toen de mama uit haar werk kwam zag ze een zielig jongetje met rode wangen en een lijfje wat helemaal gloeide. Koorts en flink ook.
Toch was het ventje verder niet echt ziek, beetje hangerig maar dat is logisch.
Ik wist het zeker het zal wel om een tandje gaan, bij de andere tandjes was dat ook steeds het geval.
Dinsdag had het ventje nog steeds koorts en heeft hij lekker veel bij zijn beppe gelegen die heel goed voor hem heeft gezorgd.
Woensdag in de loop van de dag trok de koorts weer weg. Heerlijk!
Het drukke, temperamentvolle, ontdekkende kereltje kwam weer naar boven.
De mama dacht dat ze nu ook wel een extra tandje zou ontdekken, maar nee.... niks extra`s te zien.
Vreemd. ach.. kinderen zijn wel vaker even ziek.

Donderdagochtend haalt de mama het ventje uit bed en ziet allemaal bultjes/vlekjes op de romp.
En echt alleen maar op zijn buik en rug. Vreemd.. Het ventje lijkt er geen last van te hebben.
Toch maar even de dokter bellen, misschien is het wel niets maar dan kunnen ze mij dat mooi vertellen.
De assistente weet het ook niet, ik moet het maar in de gaten houden en mocht er iets veranderen dan moet ik maar even terugbellen.
Na een uurtje ziet de mama dat de vlekjes ook achter de oren en in de nek zitten.
Toch maar weer bellen..
De assistente vraagt nu door en door. En de mama geeft antwoord.
Dan gaat ze toch in overleg met de dokter en word ik teruggebeld.
"Mevrouw, u hoeft zich geen zorgen te maken uw zoon heeft hoogstwaarschijnlijk de zesde ziekte."
"Oke, bedankt dokter.."
Nadat de mama opgehangen heeft is ze toch wel benieuwd wat dat nou precies is de zesde ziekte.
Na wat gegoogle is ze er helemaal uit, niks ernstigs, hoort erbij en ze zijn er niet heel erg ziek van.
Het klopt allemaal.
De mama trekt het ventje voor een knuffel op schoot en terwijl het ventje zich alweer van zijn mama ontworsteld fluistert de mama nog snel in zijn oor: "Het komt wel goed........... schatje!"

Altijd blijven lachen vent!!!!
vlekkerig ruggetje

Komt wel goed.......... Schatje!