donderdag 15 november 2012

verwonderen..

Stel je bent een jongetje van ruim anderhalf....

`s morgens vroeg word je wakker in een wat vreemd bed met de stemmen van je nicht en neefjes al om je heen. Je wordt uitbundig begroet en je knuffelt en kust wat af.
Als je aangekleed bent mag je gezellig samen met je oom, mama, neef en nicht een broodje eten.
Geen hap verdwijnt in je mond omdat je vol verwondering zit te kijken naar alles wat er gebeurt.
Torens die door je neef gebouwd worden van bekers, borden etc, etc,
Je nichtje die hele grote happen brood kan eten en lekker gekke bekken kan trekken naar je.
De kletspraatjes die over de tafel gaan zorgen er ook voor dat je alles even interessant en leuk vindt.
Dan krijg je te horen dat je mee mag in de auto en dan naar de school van je nicht mag om mee te kijken en naar de school van je neef om daar te kijken.

Je vliegt de gang in, pakt je laarzen en jas en gaat in de auto zitten. Na een autoritje zie je een groot gebouw met een glijbaan en een speelrek een super gezellig lokaal met heel veel stoeltjes waar je mee kan schuiven en op kan klimmen.
Wanneer je dan je nicht hebt geknuffeld en gekust mag je mee naar de school van je neef. Daar staat midden in de groep een grote houten auto waar je in kan klimmen en kan gaan sturen. Waar je ook kijkt zie je verklede kinderen en om je heen en lieve juffen.
Als je je neef een dikke kus en knuffel hebt gegeven, mag je weer in de auto.

Eenmaal thuis is de jongste telg van de familie v/d Boom ook wakker en al roepend loop je de gang in om vervolgens je neefje te knuffelen en lekker te gaan spelen.
Dan word je weer in je bed gelegd want van al die nieuwe indrukken word je moe.
Eenmaal uit bed, mag je weer in de auto en "Meneer Konijn" mag mee.
Als je dan op de snelweg rijdt en Meneer Konijn mag ook nog sturen is het feest al bijna compleet.
Lachend kijk je toe hoe je knuffel de auto laat slingeren, af en toe op de toeter drukt en met zijn neus tegen de ruit gedrukt zit om net als jij vrachtauto`s te kijken.

Ineens remt de auto, mag je doei zeggen tegen je oom en zie je een torenhoge trap.
Die trap ga je samen met je mama beklimmen. Ondertussen hoor je een fluitje van een conducteur en een omroepstem die vertragingen vertelt.
Om je heen lopen veel mensen en je weet niet waar je kijken moet omdat er zoveel om je heen gebeurt!

in de verte klinkt wat gerommel en gestommel en dan vertelt mama dat dat de trein is waar je in mee mag, enthousiast klim je in de trein, zegt iedereen gedag en je gaat op de stoel zitten en kijkt naar buiten waar allerlei dieren aan je voorbij trekken. (koeien, paarden, schapen)

Dan remt de trein en val je lachend achterover op je stoel. Je mama trekt je uit je stoel en vertelt dat je nu ook nog in de bus mag. De busschauffeur heeft haast zodat je nog niet de kans hebt om te gaan zitten en je vooruit valt, gelukkig is mama vlak achter je en zorgt die ervoor dat je niet met je neus in het gangpas valt en dan is dat eigenlijk ook heel grappig en lachwekkend. Al kletsend met een oude mevrouw naderen we de bushalte waar we uitstappen. Na een korte wandeling zie je eenden, heel veel eenden. Je zwaait en rent naar ze toe, de eenden stuiven alle kanten op en jij lacht en lacht.
Het is te ver lopen voor je korte beentjes en mama zet je met een grote zwaai op haar nek en begint  liedjes met je te zingen al zingend en hupsend op je moeders nek nader je het huis waar je opgroeit.

Vrolijk stap je naar binnen... Je mama kijkt vanaf een afstandje naar je en denkt: "Je zal toch ruim anderhalf zijn en zo`n ochtend/middag achter de rug hebben.. heerlijk toch?!!!

zaterdag 3 november 2012

Kben d`r nog....

Ik ben er nog wel hoor!!

Alleen zegt mijn lijf: "moe" en voel ik me misselijk. Energie is bij mij ver te zoeken en bij onze lekkerbek Lukas in grote hoeveelheden aanwezig!
De inspiratie is een beetje verdwenen en ik ben heel bewust en intens aan het genieten van ons kleine ventje wat ontdekt, speelt, veel begint te kletsen, geniet van de herst en de "stokke, en blaaje"

Zodra de inspiratie terug is, het energiepeil wat omhoog, het misselijkheidspeil naar beneden ben ik er weer!!!!!!

zucht.... hopelijk is het morgen al zover.....