Rolpatronen.

Lukas is op school, Silke slaapt en ik ben met Sara de bovenverdieping aan het opruimen, en poetsen.
Sara poetst ijverig mee en samen zingen we liedjes. Lekker kneuterig..Ik hou dr van.
Mijn meisje poetst en boent zodat alles glimt en blinkt. Wanneer de ze verwarming grondig afsopt stopt het liedje ineens en klinkt haar stemmetje helder en vrolijk:
"mama, Sala heel goed poesen!" "jij kunt zeker goed poetsen, fijn dat je mij zo helpt."
"ja, ikku goed poesen, omdat Sala meisje bent!
Ja toch, mam?? Loetsja (lukas) kan nie heel goed poesen, die samen met papa klussen dat papa heel goed. Loetsja ook omdat hij jonnen (jongen) is. Echt hoor!"
Terwijl ze haar sopdoekje nog eens in de emmer uitspoelt en uitknijpt, kijk ik haar wat ongelovig aan.. Glimmend kijkt ze terug, loopt terug naar de verwarming die nog stevig staat na te druppen en zegt: "Echt waar mam!"

hmmm....Iets met rolpatronen en taakverdeling..

Dit gevoel roep het wel wat op......

"Het staat vast en zal altijd zo blijven."

"We weten nog maar weinig, we moeten nog steeds veel dingen uitsluiten en uitzoeken, maar 1 ding is zeker. Uw dochter heeft een hersenbeschadiging, dat staat vast en zal altijd zo blijven"
Zo, de eerste zin is eruit bij de kinderarts. Er is al zo vaak over gesproken dat het ons niet echt verbaasd, wel is het "jammer/balen" (wat is een passend woord?) dat er niet een ander deel in haar hersenen het grof motorische stukje voor zijn rekening wilde nemen. Daardoor heeft Sara een forse achterstand en zal ze deze behouden. Eindeloze fysiotherapie zullen haar balans moeten versterken en haar spierkracht moeten doen toenemen.
Ergens is het best spannend, hoe gaat zij zich verder ontwikkelen? is er nog meer met ons meisje aan de hand wat extra zorg gaat vragen? Gaat Sara genoeg spierkracht in haar beentjes ontwikkelen om haar lijfje te kunnen blijven dragen? Zal ze ooit over het plein heen fietsen? We weten het niet. Maar wij denken/ zien/ ervaren dat het met Sara allemaal nog wel eens reuze mee zou kunnen vallen.
Wat we wel zeker weten is dat Sara een lieverd is. Een ongelooflijke vrolijke, felle lieverd. Een doorzetter, een pittig wijffie, een schat en een boevig draakje.
Een meisje wat door God bedacht en geschapen is. Een meisje die is zoals ze is. Een meisje waarvan God zegt, ik blijf bij jou, ik zorg voor jou, wees niet bang, onzeker of gespannen voor morgen. Ik heb een plan! Een plan met onze Sara! Een plan wat ten alle tijden goed zal zijn, ook als het anders is dan wij hopen of denken. Haar toekomst is al zeker, haar toekomst staat al vast. Dit meisje is geweven bij mij in de buik. Dit meisje is aan ons gegeven, wij mogen haar opvoeden, zien opgroeien en genieten van alle humor en vrolijkheid die zij meebrengt.
Nee, wij hebben ons voorgenomen om gewoon voluit van Sara te gaan genieten. En elke keer als zij de artsen weer verbaasd er glimlachend bij te zitten, omdat Sara laat zien wie ze is.
Sara, die komt er wel. Op haar manier, via haar weg! Ze is geweldig!

Deze kwam ik tegen op internet:

Ik ben ik en jij bent jij..

Ben jij anders dan een ander
Ja natuurlijk jij bent jij
Jij bent apart geschapen
uit een ander hoopje klei

Kijk gerust eens in de spiegel
naar het kunstwerk wat jij bent
Jouw gezicht, jouw mooie lach
en vrolijke/ sterke  karakter is opzch al een talent

Zie je wel, jij bent een wonder
Niets aan jou is saai en grijs
wees maar jij en blijf bijzonder
zing gewoon je eigen wijs...

EIN-DE-LOOS.......

Een week geleden om deze tijd, haalden we onze kinderen op uit spakenburg nadat wij een lang weekend samen onwijs hebben genoten!
We zijn nu 5 jaar getrouwd en dat wilde we samen vieren, met zn tweetjes. Terugdenken aan al die eerste momenten van verliefd worden naar verkering naar trouwen en alles wat ertussen zit. En wat er in die 5 jaar allemaal is gebeurd. Want dat het hard is gegaan, dat  kun je wel zeggen.
2007 verkering, 2008 afgestudeerd, 2009 verloofd, 2010 getrouwd, 2011 Lukas geboren, 2012 zwanger, 2013 Sara geboren, 2014 Silke geboren, 2015 5 jaar getrouwd! Wauw, zo gezegend, zo dankbaar!! Dus een weekend weg leek ons super. Nou, "super" is een understatement. Het was subliem, kon niet beter!!!
Vrijdag aan het eind van de middag, hebben we de kinderen naar opa en oma gebracht die daar een weekend lang voor de kinderen zouden zorgen.
Na nog een laatste kus en knuffel, stappen wij samen in de auto. Dat moment van afscheid vind ik altijd even lastig, met een beetje leeg gevoel rijden we dan ook de bocht om. Maar als snel verandert dat gevoel, in verwachting, enthousiasme en heel veel zin om te gaan genieten.
Nou, dat hebben we gedaan. We vatten het weekend zelf samen in 1 woord. "Eindeloos"

Mijn lieverd... Eindeloos leuk!!

Eindeloos:
...genieten
...tijd
...slapen
...liefde
....lezen
...spelletjes
....terrasjes
...theater
.....uit eten
.....winkelen
...nog meer terrasjes
...tijd
...rust
...exclusieve aandacht voor elkaar
...samen

Proosten aan het vrijthof in Maastricht.

En zo kan ik dit rijtje nog eindeloos verder aanvullen.
Wat was het heerlijk relaxed, gezellig. Wat hebben we samen gekletst, gelachen en genoten.
Zoveel tijd voor elkaar is echt fijn.
Wat was het soms ook stil en ook daar konden we van genieten. Die rust vond ik heerlijk.
Alle tijd voor jezelf en elkaar. Alles kan en alles kan op het laatste moment.


Niks vooruit plannen, nadenken, organiseren. Gewoon op het moment zelf bedenken wat we gaan doen en dat ook direct doen.
Echt. Het was geweldig!!!!
En na zo`n weekend is het ook heerlijk om die kleine schatten weer in je armen te hebben.
Het was een weekend dat zeker nog een keer een herhaling gaat krijgen.

Ik ben van hem, hij is van mij... Eindeloze liefde!!!

Koningsdag 2015

Wat vliegt de tijd.. Alweer een paar weken geleden dat ik tijd en inspiratie vond om te bloggen.
Inspiratie zat, want met al deze feestdagen en vrije dagen genieten we voluit!
Veel dagen dat ook Arjan vrij is van zijn werk en we met elkaar dingen kunnen doen!

Koningsdag.. Dit jaar ook weer anders omdat Lukas op school mee mocht doen met de koningsspelen. Wat een topjuffen heeft hij toch! Eerst gezellig met elkaar ontbeten en daarna mochten de kinderen in de grote hal het openingslied zingen van de koningsspelen. Sara vond het allemaal even prachtig. Ze ging met de grote meiden helemaal uit haar dak en klapte en danste net zo hard mee. Lukas mocht met de kinderen uit zijn klas helemaal vooraan staan. Hij was thuis erg enthousiast, kent het liedje uit zijn hoofd en danst de hele kamer rond. Maar dan in het echie is het toch wel erg overweldigend en spannend. Met grote ogen heeft hij gekeken en de boel opgezogen.
Daarna mochten alle kleutertjes hun fietsen versieren, spelen, optocht fietsen en als klap op de vuurpijl werden ze ook nog geschminkt. Wat heeft Lukas genoten.

En dan de koningsdag nog, springkussens, rommelmarkten, spelletjes, draaimolen, oranjetompoucen, De koning op de televisie kijken. Eindeloos genieten.
Ik kan er pagina`s over vol schrijven, maar we hebben gewoon enorm genoten van elkaar.
Het is al een poosje terug maar geniet nog maar even mee.

De aftrap... Alledrie in rood/wit/blauw op de foto. Grote uitdaging....

In de optocht met de versierde fietsen.

Zo indrukwekkend..

Ze konden geen brandweer,
maar piraat vond ik ook
wel goed.

Hoeraaaaa voor de koning!!

Naar de muziek kijken.





Ik ben zoo trots!!1

Die draaimolen is zoo leuk!!

Hamertje tik...

Whaaa... De ontdekking van
een draaimolen.. Hilarisch!!

kaasstengel happen

Met zn allen....



Ezeltje prrrrrrik

blikgooien