zondag 12 augustus 2012

Huiselijk, gezellig, genietmomentje!

Lekker!

Nadat we gisteren aardbeien hadden gekocht, gingen we die vanmorgen maar eens gebruiken om een aardbeientaartje van te maken.
De mama staat bij het aanrecht en is de aarbeien aan het schoonmaken terwijl manlief het buiten gezellig maakt.
Het ventje staat aan de mama te trekken en roept: "Die, die.. mee, mee, die mee!"
De mama denkt dat ze hem snapt en vraagt: "Wil je graag meehelpen met de aarbeien?"
"Ja, mee die!"
Prima! Met een grote zwaai zet de mama het ventje op het aanrecht, waarbij hij aandachtig toekijkt hoe de mama de aarbeien van hun kroontjes ontdoet. Af en toe schiet er een handje voorlangs om een aardbei te kapen en lekker op te eten.
Al snel is het klaar en gaat de mama met behulp van het zoontje de aardbeien op de taartbodem leggen. Het ventje is enthousiast en helpt vrolijk mee. Maar na een stuk of 3 aardbeien kijkt hij eens naar de taart en de mama ziet hem denken: "Waar ben ik mee bezig?! Die aardbeien horen niet op een taart, maar in mijn mond!"
Vrolijk kijkt hij naar de mama en zegt: "Die nee, die ham!"
Het ventje is nog niet uitgesproken of de aardbeien verdwijnen in een razend tempo van de taart in het mondje van het ventje.
Lachend zet de mama het ventje op de grond en vertelt hem dat hij zo niet kan helpen want dan zijn de aardbeien op voordat we ze als taartje kunnen eten.
Met de belofte dat het ventje zo mag helpen met het mixen van de slagroom gaat ze alleen verder.
De taart is af en de mama zet hem even aan de kant omdat ze anders te weinig ruimte in haar minikeukentje heeft. Fluitend pakt ze de spulletjes om de slagroom te kloppen, opnieuw wordt het ventje met een zwaai op het aanrecht gezet om te helpen. Samen maken de mama en het ventje lekkere slagroom.
Als de mama zich omdraait om een taartpuntje te snijden en er slagroom op te doen ziet ze het.
Een leeg plekje op de taart, waar net toch echt nog aardbeien lagen.
Lachend kijkt ze naar het ventje en vraagt: "Waar zijn die aardbeien nou gebleven?"
Het ventje lacht en knikt driftig heen en weer met zijn hoofdje met de woorden: "Die ham ja!"
De mama geniet en lacht.. vrolijk brengen we de taart met aardbeien naar buiten en genieten van een heerlijk zonnige zondag!

Mama helpen!
Zonde om die aardbeien op de taart te leggen!


Slagroom maken.
Dit is nou het lekkerst van helpen!
Hmm... wie kon er hier niet wachten met aardbeien eten???!!!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten