woensdag 20 mei 2015

"Het staat vast en zal altijd zo blijven."

"We weten nog maar weinig, we moeten nog steeds veel dingen uitsluiten en uitzoeken, maar 1 ding is zeker. Uw dochter heeft een hersenbeschadiging, dat staat vast en zal altijd zo blijven"
Zo, de eerste zin is eruit bij de kinderarts. Er is al zo vaak over gesproken dat het ons niet echt verbaasd, wel is het "jammer/balen" (wat is een passend woord?) dat er niet een ander deel in haar hersenen het grof motorische stukje voor zijn rekening wilde nemen. Daardoor heeft Sara een forse achterstand en zal ze deze behouden. Eindeloze fysiotherapie zullen haar balans moeten versterken en haar spierkracht moeten doen toenemen.
Ergens is het best spannend, hoe gaat zij zich verder ontwikkelen? is er nog meer met ons meisje aan de hand wat extra zorg gaat vragen? Gaat Sara genoeg spierkracht in haar beentjes ontwikkelen om haar lijfje te kunnen blijven dragen? Zal ze ooit over het plein heen fietsen? We weten het niet. Maar wij denken/ zien/ ervaren dat het met Sara allemaal nog wel eens reuze mee zou kunnen vallen.
Wat we wel zeker weten is dat Sara een lieverd is. Een ongelooflijke vrolijke, felle lieverd. Een doorzetter, een pittig wijffie, een schat en een boevig draakje.
Een meisje wat door God bedacht en geschapen is. Een meisje die is zoals ze is. Een meisje waarvan God zegt, ik blijf bij jou, ik zorg voor jou, wees niet bang, onzeker of gespannen voor morgen. Ik heb een plan! Een plan met onze Sara! Een plan wat ten alle tijden goed zal zijn, ook als het anders is dan wij hopen of denken. Haar toekomst is al zeker, haar toekomst staat al vast. Dit meisje is geweven bij mij in de buik. Dit meisje is aan ons gegeven, wij mogen haar opvoeden, zien opgroeien en genieten van alle humor en vrolijkheid die zij meebrengt.
Nee, wij hebben ons voorgenomen om gewoon voluit van Sara te gaan genieten. En elke keer als zij de artsen weer verbaasd er glimlachend bij te zitten, omdat Sara laat zien wie ze is.
Sara, die komt er wel. Op haar manier, via haar weg! Ze is geweldig!

Deze kwam ik tegen op internet:

Ik ben ik en jij bent jij..

Ben jij anders dan een ander
Ja natuurlijk jij bent jij
Jij bent apart geschapen
uit een ander hoopje klei

Kijk gerust eens in de spiegel
naar het kunstwerk wat jij bent
Jouw gezicht, jouw mooie lach
en vrolijke/ sterke  karakter is opzch al een talent

Zie je wel, jij bent een wonder
Niets aan jou is saai en grijs
wees maar jij en blijf bijzonder
zing gewoon je eigen wijs...

4 opmerkingen:

  1. Zo lief... En wat een kanjer heeft ze als moeder!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Sara, wat heb jij een stoere mama! Je papa ken ik niet, maar je Papa wel! En ik weet zeker dat Hij jou en je papa en mama zal helpen om te blijven doorzetten, maar Hij zal je ook dragen wanneer je zelf niet kan staan of lopen. Hij zal Zijn armen om je heen slaan als je je alleen voelt. En Hij vertelt je elke dag dat je niet bang hoeft te zijn. En dat Hij van je houdt! Dat doet Hij ook bij je papa en mama. En het is erg mooi dat jouw mama er op deze manier over schrijft! Jij komt er wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat heftig om dit zo 'definitief' te horen. Maar aan de foto's te zien, komt Sara er zeker wel! Stoere lieve meid!

    Als ouders zal het best moeilijk zijn om je kind zo te zien vechten! Maar gelukkig weten jullie dat God jullie steunt, helpt, zegent en gelukkig maakt!

    Groetjes,

    Marieke
    (bloglezeres)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi en heftig stukje tekst Dian! Ik kan lezen dat jullie dit zeker niet alleen doen! En t is inderdaad een prachtig meisje!! Genieten! Snel afspreken om bij te praten!

    BeantwoordenVerwijderen