donderdag 2 januari 2014

Nieuw jaar, nieuwe ronde, nieuwe kansen!

Beste allemaal,

Al een poos gaat in mijn hoofd rond dat ik het bloggen weer graag op wil pakken.
Ik vind het heerlijk om van me af te schrijven. En alle belevenissen rondom de kinderen op te schrijven zodat er een mooi document ontstaat.

Het is alweer veel te lang geleden dat ik heb geblogt, dus gaan we het nu weer oppakken.
Een nieuw jaar, nieuwe kansen!!!


Dan meteen maar even een up-date.
Het gaat hier heerlijk. We genieten van elkaar en de kinderen.
We hebben lieve familie en vrienden om ons heen, en mogen genieten van een baan waar we van houden. Zegeningen. We beseffen het ons heel goed we zijn gezegend. Dank aan God!

Lukas:
Ons temperamentvolle bijna 3-jarige mannetje.
Hij leeft volledig. Hij kent hoge toppen en diepe dalen.
Ons jochie weet precies wat hij wil en hoe hij het wil.
Hij gaat sinds kort naar de peuterspeelzaal en geniet er volop van het groepsgebeuren wat daar plaats vindt.
Onze banjer stroomt over van fantasie en de hele dag worden hier in huis dan ook branden geblust, katten uit de boom gered, drenkelingen opgetakeld, mensen gered die in nood zitten.
Het is een heerlijk mannetje met een hoop kletspraatjes.
Wij moeten hem grenzen en duidelijkheid geven, dan gaat het goed.
We genieten intens van onze eerstgeboren zoon. Wat is het een enthousiaste, temperamentvolle lieveling!!

Sara:
Ons mooie, kleine, vrolijke meisje.
Wat groeit ze hard en wat is ze al wijs.
Een tijd lang was de laatste blog die te zien was een blog over haar ziek zijn.
Wat is ze ziek geweest en wat hebben we zorgen gehad.
Na twee weken bleek Sara toch gevochten te hebben tegen een virale hersenvliesontsteking. Wat zijn ze dan klein.... En wat voel je dan de zorg in je lichaam.
Na een paar weken is ze opnieuw ziek geworden en heeft ze opnieuw gevochten, opnieuw een virale hersenvliesontsteking die haar kleine, kleine, mooie lijfje ziek maakte.
Dan zijn er zorgen. Haar lijfje moest het zelf eruit vechten en ze mocht dit virus niet nog een keer krijgen voordat ze 6 maanden oud zou zijn. En ons vechtertje heeft laten zien wat ze waard is. Vechten kan ze. Doorknokken en dat vervelende virus de baas blijven.
En papa en mama vouwden hun handen, baden voor hun kleine, vechtende meisje.
En  nu danken we. Danken voor ons vrolijke, opgewekte, heerlijke meisje.
Een meisje die wijs de wereld inkijkt, die van haar buik naar haar rug rolt en sinds een paar dagen kan zwaaien. Zo lief!!! Onze blauwoog die alles lust wat je haar voorzet, die kan schateren van het lachen om haar broer, een meisje wat van knuffelen houdt en heerlijk kan slapen. Nee, ze doet misschien nog niet zo veel voor een ruim 8 maanden oud meisje, maar dat maakt niks uit. Het is onze mooie, lieve blauwoog waar wij intens van genieten!!!





4 opmerkingen:

  1. Hele leuke foto's en leuk dat je weer verder gaat! :) liefs Corina

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat heerlijk weer te lezen... en oei wat heeft Sara het zwaar gehad en jullie daarintegen ook! En die achterstand gaat ze inhalen... kzie het bij mijn Jonah.. die is ook aan het inhalen!
    Blogse!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een leuke blog weer. Ga je weer volgen! En je mag trots zijn op wat je bezit, is inderdaad een hele rijke zegen! Dikke knuffel uit Nagele

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat heerlijk om weer wat van je te lezen en vooral dat het nu goed gaat met Sara. Wat een zorgen zal dat gegeven hebben. Ik kijk weer uit naar je blogjes. Groetjes Marieke (die laatst een berichtje onder je laatste blog plaatste)

    BeantwoordenVerwijderen