klein ukkeltje

12 wkn echo

En dan is er nog dat kleine ukkeltje wat in mijn buik aan het groeien is.
Wat begon met misselijkheid en een hormoonsverandering die alles maar dan ook alles bij de mama overhoop haalde veranderde in een rustige, onbezorgde, pijnloze zwangerschap.
De mama geniet van haar groeiende buik, de bewegingen die van zachtjes naar steeds harder gaan, de intimiteit die eerst alleen voor de mama was, maar sinds week 23 ook met de papa gedeeld kan worden. En de mama geniet van het feit dat het kindje zo dicht onder haar hart zit, veilig, warm en geborgen.
De mama geniet ook van het zoontje dat er steeds meer mee bezig is.


24 wkn, spelen met auto en de baby

Op een dag komt het zoontje met zijn brandweerauto op de mama afgerend, grijpt het truitje van de mama en hups via de bovenkant van het shirt verdwijnt de brandweerauto op de buik van de mama. Het zoontje staat erbij en roept: "baby, vinne jij ook mooi?? tatutatutatu!!"
Met een grote grijns staat het zoontje erbij en kijkt naar zijn mama en zegt: "Ja, baby vinne heeeeeel mooi!!, mag wel mee pelen!!"
En de mama? Kijkt, luistert en geniet van dit heerlijke tafereeltje.





En dan komt met 30 weken een groeiecho, het kindje lijkt gemiddeld, alleen het vruchtwater is veel, te veel.. De verloskundige heeft geen idee hoeveel te veel, maar dat mag de gyneacoloog opmeten en uitzoeken. Een week later zit de mama samen met de papa in het ziekenhuis. Het kindje wordt gemeten, vruchtwater wordt gemeten, bloed wordt afgenomen, suiker wordt getest en alles lijkt goed.
FIJN!! Toch wordt er een nieuwe afspraak gemaakt om nogmaals een uitgebreide echo te maken van het kindje. Dit gebeurt een paar dagen later. Opnieuw lijkt alles goed, opnieuw wordt er bloed geprikt en op allerlei punten onderzocht. Ook dit is allemaal weer goed. Dat maakt dat je dankbaar bent en tegelijk blijft die ene vraag: "Hoe kan het dan dat er echt teveel vruchtwater in de baarmoeder zit?
De gyneacoloog neemt het nu van de verloskundige over en ook wordt vertelt dat het een ziekenhuisbevalling gaat worden, met na de bevalling een check door de kinderarts. Prima, zo houden ze alles goed in de gaten en zal het kindje meteen onderzocht kunnen worden of ze iets kunnen vinden wat het vele vruchtwater kan verklaren.
Toch is het ook even slikken voor de mama. Weer in het ziekenhuis, opnieuw niet helemaal zorgeloos de zwangerschap uitdragen. Maar, we slikken en gaan verder. We kunnen nu in alle rust aan het idee wennen dat het anders zal gaan.
De baarmoeder staat strak en is voller dan vol. Het is nu afwachten wanneer de baby zich aan gaat dienen. Hoe lang kan de baarmoeder dit nog volhouden? 1 week, 2 weken? Of verbaast die ons en houdt die het nog wel 6 weken vol? We zullen het afwachten en tot die tijd geniet de mama, van het trappen het intieme gevoel.

32 weken...



ondergrens, gemiddeld, bovengrens. En dan ver aan de top!! IKKE