Lieve kleine Sara

Onze lieve Sara doet het heel goed!
Ze drinkt super, groeit als een malle, slaapt lekker (overdag) en is steeds een beetje meer wakker, een  relaxed meisje.
Grote broer Lukas is super trots en doet heel voorzichtig met zijn zusje.
En elke ochtend klinkt het in de slaapkamer: "goejemogge lieve saraatje..Kusje?! *smak*"

Trotse grote broer!

Wat zijn we trots met elkaar op ons kleine meisje!
Alleen de nachten.... Dat was even zo`n "o, ja.. momentje.."
In de nacht is mevrouw ontzettend wakker en slapen ho maar..
Zodra ze haar eigen bedje ruikt, zet mevrouw het op een krijsen.
Soms heeft ze een rede. Krampjes, een boer die nog dwars zit of een luier die nog verschoond moet worden.
En soms heeft ze geen reden. Ja.. Aandacht. Knuffelen met mama, geborgenheid van papa.
Ook dat is allemaal nodig, dat zal ik nooit ontkennen. Maar in de nacht?? Dan heb ik daar heel erg weinig energie voor.
In de nacht wil ik zoveel mogelijk slapen, slapen, slapen..
Dus na 3 nachten uren huilen van Sara en wiegen, troosten en eindeloos geduld van onze kant was het klaar. Dit trok ik niet langer.
En toen Sara de volgende nacht opnieuw alles op alles zette, deden wij dat ook.
Na een paar uur lopen, knuffelen en troosten was ik het helemaal zat!
Met wallen waar je u tegen zegt, een hoofd wat alleen nog maar roept: "Ik wil slapen, ik wil slapen"
namen we een drastisch besluit. Onze Saar mag huilen, maar dan wel beneden zodat wij kunnen slapen.
Ik had niet gedacht dat ik dat ooit nog eens zou doen. Hup madame beneden in de wagenbak en wij snel weer boven in bed. En jawel hoor.. na een kwartiertje is het stil.. heel stil.. Sara slaapt!
HEERLIJK!!
Zou ze het nu begrijpen?? De dagen zijn voor het knuffelen, troosten, draagdoeken en eten. En de nachten voor het eindeloos slapen.
oke.. vooruit en nog 1 of 2 voedingen.



Volledige overgave.
 

Mooie, wakkere Saar