bijzonder middagje..

We stappen met zn vijfjes in de auto om naar Benthuizen af te reizen.
Daar is een klein, mooi meisje geboren.
Een nieuw tante zeggertje, een nieuw nichtje.
Die willen wij natuurlijk knuffelen, vasthouden en leren kennen.
Helaas gaat het heel anders waardoor we vandaag ons nichtje helemaal niet hebben gezien.

We zijn ongeveer een half uurtje onderweg als Arjan aan mij vraagt of ik even wil rijden.
Geen probleem, bij de eerste afslag gaat Arjan eraf, draait de auto zodat ik makkelijk de snelweg weer op kan rijden, we lopen om de auto en ik stap achter het stuur.
Heerlijk dat de auto al goed staat, ik zet hm in zn 1 en kan zo wegrijden.
Nou ja. dat dacht ik. een kabaal komt ineens onder de auto vandaan en hij rijdt ook echt niet soepel weg. Met een schik sta ik stil. Arjan heeft in die paar seconden ineens door wat er aan de hand is.
Hij heeft een afgebroken paaltje met betonstaal gezien.
Ai.... Die kon weleens voor de herrie gezorgd hebben. Na een snelle inspectie blijkt dat ik de auto er keurig op heb gezet. Het paaltje met uitstekend betonstaal zit precies tussen de band en het spatbord.
(En dan zeggen ze dat vrouwen niet kunnen rijden..)
Arjan stapt achter het stuur en probeert de auto met flink wat gas los te krijgen.
Dit lukt absoluut niet. Het paaltje zorgt ervoor dat de auto niet meer voor of achteruit te krijgen is.
We halen de kinderen uit de auto, trekken Lukas en Sara voor de veiligheid de hesjes aan en Arjan belt de politie. Deze komt op de motor met licht aanrijden. Lukas vond het tot nu toe maar niks, want die heeft helemaal zin om bij zijn neef en nichtje te gaan spelen en de baby te bekijken. Dit gaat helaas niet meer door. Maar zodra de motor de hoek omdraait is dat leed snel vergeten.
Grote ogen kijken naar de politie die naar ons toe komt lopen.
De sleepwagen wordt gebeld en dan is het wachten tot deze arriveert. Ondertussen is de politie superlief en vertelt vanalles aan Lukas en beloofd hem dat hij straks op de motor mag als hij dat wil.
Nou dat wil dat kereltje natuurlijk wel.
Gelukkig hoeven we niet heel erg lang te wachten. De sleepwagen takelt de auto omhoog. en zet hm weer netjes op de weg. Gelukkig is het alleen maar blikschade en kunnen we weer rijden.
Ondertussen is het te laat om nog veel verder te rijden. We besluiten bij opa en oma te eten om daarna weer naar huis te gaan.
Lukas heeft nog even op de motor gezeten en heeft de middag van zijn leven gehad.
Wij balen wel. Wat had ik graag dat kleine nichtje al in het echt gezien en vastgehouden.
We gaan snel weer een poging wagen.



Safety first

De hulptroepen

Auto omhoog en weer op de weg

Geluk bij een ongeluk heet dat toch...